41M Turan II był węgierskim czołgiem ciężkim (klasyfikowanym czasami jako średni) z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1941 r., a produkcja seryjna trwała w okresie 1943-1944, kończąc się wytworzeniem ok. 140 wozów. Czołg Turan II był napędzany pojedynczym silnikiem Manfred Weiss-Z o mocy 260 KM. Jego uzbrojenie stanowiła pojedyncza armata kal. 75 mm oraz 2 karabiny maszynowe 34/40 A.M. kal. 8 mm.
Czołg Turan II powstał w wyniku doświadczeń wyniesionych przez armię węgierską ze starć z wojskami radzieckimi w okresie 1941-1942. Aby skrócić czas prac analitycznych i wdrażania do produkcji zastosowano bardzo wiele podzespołów (min.: podwozie i silnik) z czołgu Turan I. Zastosowano jednak zupełnie nową wieżę, nowe uzbrojenie główne (armata kal. 75 mm, zamiast działa kal. 40 mm) oraz dodano płyty typu Schurzen po bokach kadłuba i wieży. W efekcie powstał właściwie nowy czołg o wyższych właściwościach bojowych. Jednak trudno nazwać czołg Turan II wozem bardzo udanym: ważył nieco więcej od czołgu Turan I, a wykorzystywał ten sam silnik przez co spadła jego mobilność w terenie. Armata – choć większego kalibru – miała za słabe parametry balistyczne, aby móc zwalczać czołgi T-34 na większych dystansach niż 500-600 metrów. Jednocześnie pancerz wozu Turan II był słaby i mógł być penetrowany przez armaty T-34 nawet wczesnych serii produkcyjnych. Pomimo tych wad produkcja wozu Turan II była kontynuowana aż do 1944 roku. Wozy tego typu walczyły przede wszystkim na froncie wschodnim.
