W maju 1941 r., gdy szalała wojna w Europie, jednosilnikowy myśliwiec o masie ponad 4 ton odbył swój pierwszy lot.
Tym myśliwcem był XP-47B, prototyp republiki P-47 Thunderbolt, z której w sumie powstanie 15683 jednostek.
XP-47B miał osiągnąć prędkość 633 km / h, a w styczniu 1942 r., tuż po wojnie USA, rozpoczęła się produkcja P-47B.
Następnie pojawił się P-47C, który zawierał różne ulepszenia, a od kwietnia 1943 r. P-47D, najbardziej rozbudowana wersja.
P-47D był wyposażony w silnik R-2800-59, który może rozwinąć do 2300 KM przy włączonym awaryjnym systemie wtrysku wody.
Kanały, które przechodziły po bokach i pod kokpitem w celu połączenia doładowania umieszczonego za siedzeniem pilota, nadały tej płaszczyźnie ogromny wymiar.
Wiele podtypów P-47D, oznaczonych od D-1 do D-40, zostały wyprodukowane, ale pierwsze wersje nazwano Razorback z powodu ich ostrej płetwy grzbietowej.
Podtyp D-25, który został wprowadzony około czerwca 1944 r., Został wyposażony w elektrycznie napędzaną baldachim w celu poprawy widoczności pilota i zwiększenia pojemności zbiorników paliwa.
Ta decyzja zaowocowała całkowicie przebudowanym kształtem samolotu.
Wszystkie kolejne podtypy zostały również wyposażone w baldachim i stały się charakterystyczną cechą późnej produkcji Piorunów.
P-47 Bubbletop okazał się doskonałym, dobrze wyważonym myśliwcem-bombowcem.